میدونم هرچیزی حکمتی داره. میدونم هرچیزی که پیش بیاد بهترینه ولی درحال حاضر دل من درحال پاره پاره شدنه.

خوشحالم که وبلاگ رو راه انداختم. توی اینستاگرام فقط باید خوشحال بود و راضی. 

توی این دو هفته ای که اومدم مشهد هنوز نتونستم به شرایط عادت کنم. هنوز وقتی با مامانم حرف میزنم خودم رو کنترل میکنم گریه نیفتم.

میانترم پس فردا هم اعصابم رو بهم ریخته :|


فکر نمیکردم تا این حد به خونه و خانواده وابسته باشم :دی